از خلق گذر کن بر خلاق نشین

درخت باور من برگ و بار و سایه ندارد

دروغ هر چه که باشد اساس و پایه ندارد

چه باوری است که چون کوزه شکسته در آتش

برای شعله شدن هم خمیرمایه ندارد

چنین که یافته ام دشمن حقیقی خود را

دلم به غیر خود از هیچ کس گلایه ندارد

به استخاره سراغ از دلم مگیر که عمریست

کتابی ام که به غیر از عذاب آیه ندارد

برای صحبت آیینه ها به سنگ بیندیش

صریح باش که دل طاقت کنایه ندارد

( فاضل نظری )

برای کسی که اینجا را دزدانه می خواند :

بعضی اشتباهات جبران ناپذیرند . مثل تحمل آدمهایی که فقط در ظاهر آدمند . آدمهایی که عقرب در برابرشان کم می آورد ! آدمهایی که آنقدر در حسادت خود دست و پا می زنند تا .... بمیرند ! این آدمها حتی لیاقت نگاه کردن و پاسخ دادن به حرفهای بی ارزششان را ندارند . تنها باید واگذارشان کرد به همو که همیشه هوایت را دارد و حرف دلت را می خواند . گفتم حرف دل ... حرف دل آنقدر حرمت دارد که نخواهی به گوش نامحرمان برسد.شرمنده همه دوستان عزیزی که به خاطر وجود آدم نماهایی چنین سرگشته شان کردم . تا مدتی سکوت خواهم کرد .